Ik voel me zoveel beter nu.
Door. Jeremy H.
Toen ik twaalf jaar was, kon alles wat om me heen gebeurde me frustreren. Dat bracht me in de problemen waardoor ik bij mijn moeder uit huis gehaald werd en werd geplaatst in een instelling die net geen gevangenis was. De enige reden dat het geen gevangenis was, was mijn leeftijd. Ik werd er naartoe werd gestuurd omdat ik moeilijk was en altijd in de problemen kwam. Ik ging niet meer naar school en maakte het iedereen in mijn omgeving moeilijk. Gedurende het grootste deel van mijn jeugd werd ik van thuis naar het ziekenhuis en na een tijdje weer teruggestuurd.
Waar ik tot de dag van vandaag het meest spijt van heb, is dat ik een keer in een ziekenhuis onenigheid kreeg met een bewaker. Het gevolg was dat ik naar een plaats werd gestuurd waar het nog gemener en strakker was. Dat was moeilijk voor me en het maakte me nog gewelddadiger.
Toen ik een jaar of 18 was probeerde ik naar een plek te gaan waar ik van gehoord had, genaamd MORC. Ik wist eigenlijk niet precies wat ik daar te verwachten had, maar ik wilde iets nieuws proberen. De eerste plaatsing was cool. Ik vond het daar prettig, maar moest me aanpassen aan de stijl van gentle teaching. Met als gevolg dat ik nog een tijd heen en weer ging van ziekenhuis naar huis.
Terwijl ik heen en weer ging tussen ziekenhuizen en de huizen van MORC werd ik er steeds dankbaarder voor dat alle medewerkers me zoveel tweede kansen gaven en zoveel liefde; hoewel ik niet de prettigste persoon was om mee om te gaan. Iedereen heeft me echt laten zien dat ze er niet alleen voor mij waren, maar ook voor zichzelf en dat betekent veel voor me. Want ik weet dat ze me ook links hadden kunnen laten liggen en me vergeten; maar dat gebeurde nooit.
Het is een beetje apart voor me om te zeggen dat gentle teaching heeft gemaakt dat ik zelfs zorg voor mensen die ik niet mag. Het lijkt er misschien niet altijd op, maar zodra ze bij me weg zijn, realiseer ik me dat ze zo slecht nog niet zijn. Gentle teaching heeft me gebracht van wat ik totale woede zou noemen tot een rustiger en zorgzame persoon die altijd denkt aan de gevoelens van anderen. Ik weet dat ik nog wel eens een beetje kwaad wordt, maar uiteindelijk bied ik achteraf altijd mijn excuses aan. Gentle teaching is erg belangrijk voor me en ik weet niet wat ik zou doen zonder de mensen om me heen die voor me zorgen en me hun zorg om mij laten zien. Als ze me niet hun respect voor mij hadden laten zien, zou ik nog steeds van ziekenhuis naar ziekenhuis gaan. In plaats daarvan zie ik mezelf als liefdevol naar anderen. Het laatste wat ik wil zeggen is dank jullie wel om er ongeacht wat voor mij te zijn. Ik waardeer dat heel veel.
Dank jullie, Dank jullie, Dank jullie
Liefs, Jeremy
Jeremy heeft een lichte verstandelijke beperking. Hij woont in de omgeving van Detroit in de VS en schreef deze brief zelf in het blad van de instelling die hem begeleidt.