Gerard

Gerard was 12 jaar toen bij ons op het dagcentrum kwam. Daarvoor bezocht hij een zmlk school gezeten. Lange tijd ging dit goed, maar na een paar maanden waren de eerste tekenen dat Gerard overvraagd werd. Hij uitte dit door met spullen te gooien, zinnen herhalen, veel huilen en steeds weg willen uit de situatie. Wat ze ook probeerden, het gedrag was niet om te buigen. Eind februari escaleerde de situatie zo erg op school dat Gerard niet meer naar school kon.

Na twee dagen rust thuis kwam hij bij ons. Ook bij ons was hij zeer gespannen. Alle werkjes die wij aanboden, gooide hij door de ruimte en hij schreeuwde veel zinnen van school. Bijvoorbeeld geen stikker verdiend en Niet slaan Gerard.
Wat vooral op viel was dat Gerard ons niet bij zich in de buurt wilde hebben. Als wij te dicht bij kwamen, gooide hij spullen naar ons of gooide hij met deuren. Ondertussen zocht hij ons wel steeds op, blijkbaar omdat hij de spanning die hem dat gaf prettig vond.

Het gedrag nam nog extremere vormen aan. Gerard ging overal plassen. Probeerde ook tegen ons aan te plassen en spuugde ons vele malen per dag in ons gezicht zodra wij in de buurt kwamen. Het drinken verliep ook moeizaam. Hij gooide regelmatig het drinken over zichzelf heen of over een ander kind heen of over ons. Even aan zijn tafel zitten was er niet bij. Ook al zaten wij er naast, dan nog begon hij direct met spugen of plaste over zijn tafel.
Gerard stopte ook van alles in zijn mond en at dat dan ook op {spijkers,baterrij,papier}

Na gesprekken met de trainer gentle teaching zijn we helemaal terug gegaan naar de basis van het opbouwen van contact. Gerard kreeg 1 op 1 begeleiding en kreeg vrijwel de gehele dag beweeg activiteiten aangeboden. Het spugen en plassen hebben wij totaal genegeerd alsof het niet gebeurde! Ook zijn we gestart met het knuffelen. Gerard vond dit in het begin doodeng. Wij vroegen dan aan hem: spugen of knuffelen? Hij koos steeds vaker voor knuffelen wat dan wel inhield dat je heel vaak met hem knuffelde. Gerard is ook bij de arts geweest. Die heeft zijn medicatie verhoogd in verband met zijn obsessie voor vocht! Na ongeveer drie maanden zagen we voor het eerst verbetering. Het plassen nam af en het spugen doofde langzaam uit en er kwam weer rust in Gerard. Langzaam aan kon hij weer meer situaties aan. Wat vooral op valt, is dat bij de mensen die steeds negatief bleven reageren op het spugen, Gerard dat gedrag nog steeds bij hun doet! Als Gerard nu in een spannende situatie is roept hij vaak zelf knuffelen!!! Hij zoekt nu heel vaak zelf contact met ons en vindt het zichtbaar leuk om samen wat te doen en is opvallend veel bij ons in de buurt.

Dit stukje is geschreven door een begeleidster van Gerard. De trainer die het team helpt bij het ontwikkelen van gentle teaching voegde eraan toe dat hij grote waardering heeft voor het team. Nadat ze besloten hadden het spugen en plassen van Gerard volledig te negeren, hebben ze het een periode best wel moeilijk gehad. Ze werkten met een handdoek bij de hand om de spuug van het gezicht te vegen en hadden extra kleding bij zich om zich te kunnen verschonen. Gelukkig kreeg het team goede ondersteuning vanuit de instelling. Niet alleen morele ondersteuning, maar ook praktische dingen zoals een vergoeding voor de waskosten van de eigen kleding. Zoiets lijkt triviaal, maar het is voor begeleiders belangrijk om zich ook op deze wijze gezien en ondersteund te voelen.

Contactformulier

contact

Aanmelden @bulletin

 

Aanmelden cursus