Korte omschrijving

De methode zoekt concreet naar mogelijkheden van interactie – en contactopbouw. De uitgangspunten zijn kort samengevat de volledige acceptatie van het kind zoals deze zich presenteert, het kind een ruimte bieden om zelf controle te krijgen over de contactname en van daaruit leermomenten te ontwikkelen. Ouders spelen een centrale rol in deze methode: elke dag worden verschillende uren doorgebracht in de daarvoor ingerichte speelkamer. Deze kamer is sober (prikkelarm), met spiegels (als het kan een doorkijkspiegel) en een hogere plank waarop verschillende dingen kunnen worden neergezet waar het kind gebruik van zou kunnen maken. Vanwege de intensiteit van de speeluren worden vrijwilligers gevraagd met wie samen een team gevormd wordt. Naast de concrete attitude-verandering die bij ouders en begeleiders optreedt (het kind wordt als positief ervaren!) ontstaan kleine succeservaringen: er ontstaat oogcontact, er vinden interacties plaats op initiatief van het kind, er worden leerprocessen mogelijk (het speelgoed van de plank krijgen…). Er ligt geen druk op het tempo van het proces, al is het gevaar groot dat ouders te hard gaan. Daarin hebben ze ook ondersteuning nodig.
(bron: www.methodieken.nl)

Vergelijking met gentle teaching

Het contact leggen speelt zich binnen gentle teaching vooral af in de 1ste dimensie. De techniek om te beginnen waar het kind / de ander is, is ook bij gentle teaching belangrijk, zeker bij mensen die zich sterk afsluiten van het contact met de omgeving. Als we door mee te gaan met de ander in zijn wereld zijn binnengekomen, laten we bij gentle teaching het initiatief voor de interactie niet over aan de ander, maar nemen we zelf voorzichtig het initiatief. Bij gentle teaching heeft de begeleider nadrukkelijk de regie over het proces, maar dient er daarbij voor te waken dat hij te snel gaat en te grote druk legt op de ander.